Pastelowy post dla Joasi
16:19Ten post jest ze specjalną dedykacją dla Joasi z My Little White Home :)
Dlaczego? Bo ostatnio w jednym z komentarzy na swoim blogu znalazła pytanie, czy jej córka jest zadowolona z pastelowego, nieco sterylnego wystroju pokoju i vintagowych rękodziełek. Znam Joasię od dość dawna i wiem, że wkłada całe serce w to co robi, a swoje dzieciaki kocha ponad wszystko. Sugestia, że zmusza je do życia w wyidealizowanym różowo-błękitnym świcie musiała mocno zaboleć.Pomyślałam sobie od razu o mojej ośmiolatce i jej sześcioletniej siostrze, które też niedawno przeżyły remont swojego pokoju. Poprzedni wystrój był dopasowany do gustu ich starszych sióstr z czasów gdy chodziły do przedszkola - były kolorowe paski i literki na ścianach. Młodsze pokolenie wybrało inne kolory i też poszliśmy w pastele. Dziewczynki lubią swój pokój i same się dopominają czasem o nowe dekoracje i ozdoby w pasującym do ich pokoju stylu.
Tak było też i dzisiaj. Kolejny raz z rzędu (wrrrr...) niemiecka firma z którą współpracujemy wysłała dostawę nowości pod nasz adres domowy zamiast do sklepiku. Skoro już mnie kurier uraczył paczkami nie miałam innego wyjścia jak zajrzeć do nich i sprawdzić czy wszystko jest w porządku. No i się zaczęło: Mamo, czy możemy to zatrzymać? Co? Ano właśnie pastelowe dodatki :) Zrobiłyśmy szybką sesję zdjęciową.
Kącik Majki:
Gwoli wyjaśnienia: te uszaki - cudaki to stopery do drzwi.
Na razie uległam jedynie w kwestii poduszek. Dostały je w nagrodę za sprzątanie pokoju. Bo u mnie sterylność dziecięcego pokoju (zapewne podobnie jak i u Was) trwa nad wyraz krótko :)
Czy cukierkowy wystrój wypaczy im gust? Wątpię. Bardziej bym się bała, że wypaczy go zastawienie pokoju wyłącznie gadżetami z popularnych filmów lub byle jak dobranymi rzeczami. Cieszę się, że dziś są takie czasy, kiedy można naprawdę niewielkimi środkami zrobić coś ładnego. Ja w dzieciństwie mieszkałam z bratem w blokowym pokoiku o powierzchni 7 m2. Mieściły się w nim dwa tapczany-kozetki o niestandardowym wymiarze 180 x 70 cm, ustawione w L, bo inaczej się nie dało. Do tego "biurko" zrobione z niewielkiego kuchennego stolika i dwie szafki politurowane na wysoki połysk, bo tylko takie można było "wystać" w sklepie. Za jakiś czas nad łóżko doszła jeszcze wąziutka, malowana na biało półeczka zrobiona przez mojego tatę, żebym miała gdzie trzymać kasety magnetofonowe. Nad biurkiem wisiało moje zdjęcie z przedszkola, na przeciwległej ścianie dwie reprodukcje prac Danuty Muszyńskiej-Zamorskiej przedstawiające naszych imienników. Więcej dekoracji nie miałoby się nawet gdzie zmieścić. Rolę dywanika pełnił kawałek zielonej wykładziny, rolę kapy na tapczany dwa dobrane kolorystycznie kocyki. Kwiatki na oknie - i tyle. Jakoś tak się szczęśliwie złożyło, że skromny i z przymusu minimalistyczny wystrój rodem z PRL-u nie zabił w nas ani poczucia estetyki ani chęci posiadania ładnego domu. Mam nadzieję, że moje dzieci też kiedyś będą czerpać przyjemność z urządzania swoich czterech kątów. A jeśli teraz są na etapie różowych serduszek i sukieneczek z falbankami, to co z tego?
8 komentarze
Aga poduszki są boskie !!!
OdpowiedzUsuńPowiedz Dziewczynom żeby je dobrze schowały, bo mogę w nocy się do was zakraść i wtedy będą już tylko moje ;-))))
A tak na serio to podeślij cenkę na @ bo niewiedza mnie zabije ...
Buziaki posyłam A
Jakbyś opisała mój pokój w PRL-u.ale u mnie wypaczył pojęcie estetyki bo ja uwielbiam pastele i zawsze marzyłam o sypialni w róże i fiolety i taką mam dopiero jako dorosła (żeby nie powiedzieć stara)kobieta:))))I najchętniej miała bym takie poduszki jak mają Twoje dziewczynki:)))ale czy to jakieś przestępstwo?:))))))))))
OdpowiedzUsuńMasz rację, jeśli ktoś ma gust raczej nic go nie wypaczy. A każdy ma różne fazy kolorystyczne. Najważniejsze żeby Dziewczynki były zadowolone i aby miały pokój swoich marzeń.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Agnieszka, kochana jesteś, dzięki!:)Dzięki za miłe słowa i za tego posta:)A nowe nabytki do sklepu są...o takie, że o Jezu! Te serducha, zajączki, w paski, kropki, kratki w pięknych kolorach-ach! Chyba szykują się zakupy w Agohome:) Pozdrawiam serdecznie całą waszą 6:)
OdpowiedzUsuńAcha, zapomniałabym-serca idealnie wpisały się w nowy pokój dziewczynek, zdjęcia Ani przy toaletce-boskie:)
A tam głupoty! Dzieci jak im się nie podoba to powiedzą. Ja się pytam córki czy kolory jej pasują, a jak mam wizję a córki nie ma pod ręką to decyduję sama i zawsze mówi mi szczerze czy pasuje czy nie. Moja mama zawsze malowała sciany na kolory pomarańczowe, zielone, żółte - i wcle nie pastelowe tylko raczej intensywne, a ja? wyrosłam z tych kolorów i wolę albo ciemne odcienie albo poprostu biel i pastele. A swoja droga to uważam, że dzieci powinny miec pokoje stonowane, żeby nic ich nie rozpraszało, bo te żółcie w moim pokoju w dzieciństwie bardzo rozpraszały.
OdpowiedzUsuńA podusie... słodkie i te serduszka z ptaszkami! Cudeńka! Ja to bym nawet dach domu szczoteczka do zębów wyszorowała, żeby takie dostac! A bałagan... równo 1,5 godz temu skończyłam sprzatać pokój z zabawkami, teraz zerkam i nie można tam wejść... Pozdrawiam!
Sa gusta i guściki... mnie się pastele podobają w dziecięcych pokojach i nie tylko. Moja córeczka też je lubi, chociaż naturalnie bajkowe gadżety też jej w oko wpadają :) Moja to nawet lubi niektóre starocie i czasami mówi "popatrz jakie to ładne, tak staro wygląda..." :))) To chyba ode mnie się zaraziła :)))
OdpowiedzUsuńWszystko co napisałaś jest słuszne. I ja pamiętam jak wyglądał pokój w czasach PRL. Myslę że powinno się konsultować z dzieckiem wystrój tak, żeby miało na niego wpływ... Aczkolwiek uważam że pastelowe dodatki są ich marzeniem. Fajnie gdy można nadać im osobisty ton i wypełnić takimi dodatkami jak właśnie pokazujesz.
OdpowiedzUsuńpiękne te podusie z różyczkami zakochałam sie na zabój,
OdpowiedzUsuńMiło mi będzie jeśli zostawisz swój komentarz