Koniec sezonu ogórkowego

Dla większości ludzi "sezon ogórkowy" to synonim  letniego spowolnienia życia towarzyskiego, braku sensacyjnych newsów i posuchy kulturalnej. Dla mnie w tym roku sezon ogórkowy charakteryzuje się nie tylko mnogością atrakcji ale i wysypem ogórków do przetworzenia.

Z siedliska przywiozłam wielgachny kosz ogórków. Tak na oko ze 40 litrów zieleniny (o ile ogórki można odmierzać w litrach ).  I przetwórz to teraz człowieku. Te, które przywoziliśmy wcześniej zostały ukiszone lub pożarte na surowo. Te "ostatkowe" niezbyt się do kiszenia nadawały. Część poszła w słoiki w wersji sałatkowej, część zamarynowałam w ćwiartkach a reszta została zakiszona w małych porcjach w formie drobnej kostki. Gównie jako baza do zupy ogórkowej.


Dlaczego w kostkę a nie tarte? Otóż zdradzę Wam pewien sekret: lubię sobie łyżkę takich ogórasków dołożyć do zupy fasolowej.  A poza tym są super jako dodatek do klasycznej sałatki jarzynowej.

1 kg ogórków, obranych i pokrojonych w kostkę
2-3 ząbki czosnku
1/4 łyżeczki kolendry lub gorczycy
1/2 łyżeczki nasion kopru
4 dag soli na ok 2 szklanki wody

Wodę zagotować z solą, koprem i kolendrą. Ogórki wymieszać z drobno siekanym czosnkiem, a następnie umieścić w niedużych słoikach (ew. butelkach). wstrząsnąć słoikiem, aby ogórki się w nim "uklepały". Zalać ogórki wystudzoną solanką. Ja odcedzam najpierw nasionka, ale można też je zostawić. Pokrywki na słoikach na 3-4 dni zakręcić lekko, potem szczelnie dokręcić. Ja nie pasteryzuję, ale jeśli obawiacie się, że mogą się zepsuć, to jak najbardziej - można pasteryzować.


Przy okazji pochwalę się swoim nowym nabytkiem. Wiklinową tacę z rączką kupiłam za 25 zł. Była taka sobie. Nijaka i z okropną płytą na dnie. Ale czegóż nie zdziała trochę farby? W wersji białej podoba mi się znacznie bardziej. Do malowania wikliny używam farb w sprayu. Nie lubię kiedy spośród pomalowanych witek prześwitują miejsca niedomalowane, a tak się zwykle dzieje przy malowaniu pędzlem.


Ogromną zaletą prowadzenia sklepu jest to, że zawsze ktoś znajomy, choćby przypadkiem na chwilę wpadnie. I tak zajrzała do mnie przejazdem Ania z Rabki. Zaskoczyła mnie prezencikiem: uśmiechniętym aniołkiem, kwiatkami z włóczki i kolczykami. Dziękuję :)


Qrka do zamówionych przeze mnie tabliczek dorzuciła tajemniczy woreczek w którym odkryłam zawieszkę.


A Ewa z Przytulnego Domu wyczarowała dla mnie takie cudeńko:


Kto mówi, że w sezonie ogórkowym jest nudno?