Zielony stół

No, może nie cały zielony :)
Blat zostawiliśmy naturalny. Za to mocno wyszczotkowany dla podkreślenia rustykalnego charakteru.
Kto podgląda mojego wiejskiego bloga Siedlisko na Wzgórzu ten wie, że remont jednego z budynków ma się powoli ku końcowi.  A że bez stołu ani rusz to zmontowaliśmy sobie taki oto mebelek z ramy starego stołu i desek z palet.

Stół ze zniszczonym blatem wypatrzyłam na wiosnę podczas wywózki gabarytów. Grzecznie poprosiłam właścicieli o schowanie go z powrotem na podwórko na pół godziny, żeby mi go śmieciarka nie podebrała i pognałam do domu wymontowywać fotele z samochodu. Zdobycz wpakowałam do bagażnika, zawiozłam do domu i z dumą postawiłam na środku altany. Bida to była, że aż strach. Blat powypalany, nogi obstukane z każdej strony i z wieloma widocznymi warstwami "dawnej świetności" w różnych kolorach.  Za "obróbkę" zabrałam się dopiero latem.



Blat poszedł do kosza, a nóżki Michał oskrobał do drewna. Pomagał sobie opalarką, a kolejne warstwy grzecznie schodziły z mebla. Drewno było mocno żywiczne, więc po obskrobaniu pachniało całkiem przyjemnie.




Obskrobane nóżki i szuflada zostały dokładnie zaolejowane. Drewno piło, aż miło. Zresztą sami możecie zobaczyć na zdjęciu poniżej - widać jak głęboko wciągnęło olej. Cieńsze deski zostały zaolejowane na wylot!


Potem przyszedł czas na malowanie.  Wybrałam ciemną zieleń.



Malowanie przy tegorocznych temperaturach w czasie lata na dworze nie stanowiło większego problemu. Farba, która zwykle schnie ok 24 godzin tu praktycznie wysychała w kilka godzin. Położyłam więc migiem obie warstwy. Blat postanowiliśmy zrobić z desek paletowych. Szwedzkie farby, które sprzedaję w AgoHome przychodzą na paletach z bardzo ładnego drewna. Deski poza dziurkami po gwoździach nie miały żadnych większych wad (bo sęki nam nie przeszkadzały- w końcu rustykalnie miało być!). Michał skleił z nich blat, który następnie dokładnie wyszczotkował.




Dziurki po gwoździach zostały zaszpachlowane


Oryginalna rączka szuflady była tak zapaćkana farbami, że planowałam zamontować inną. Dobrze, że tego nie zrobiłam! Mój pracowity mąż doczyścił ją i okazało się, że ma bardzo ładny kształt, którego pod toną farby w ogóle nie było widać! Jedynie metalowy element musieliśmy na nowo pomalować, bo miał paskudne, wżarte plamy. Potraktowaliśmy go cynkiem w sprayu.


 Blat po zaolejowaniu dokładnie zawoskowałam. Tadam! Pięknie się prezentuje!


Jak widać na pierwszym zdjęciu trochę zmodyfikowałam pierwotną formę stołu, dodając mu półkę pod spodem. Ta ze zdjęcia jest tymczasowa, chcemy dorobić taką samą jak blat. Stół ma służyć za kuchenny pomocnik i na półce docelowo będą stały kosze.