Antonówki

Wrzesień kojarzy mi się zawsze z polską złotą jesienią i jabłkami. U mnie w ogrodzie rośnie jabłonka - spadek po poprzednich właścicielach. W tym roku obficie darzy nas owocami. Antonówki do przechowywania się nie nadają, do jedzenia tylko te dojrzałe, ze złotym rumieńcem... Za to na przetwory są idealne. Jeśli pamiętacie wierszyk Brzechwy "Entliczek Pętliczek"  w którym robaczek w karcie dań widział wszystko z jabłkami, to wiecie co przeżywa moja rodzina ;)

Racuszki z jabłkami, jabłka w cieście, tarta z jabłkami itd. No bo jak inaczej spożytkować codziennie taką ilość jabłek?



Na pierwszy ogień poszły dżemy. Jabłkowe ale nie tylko. Ponieważ w pomidory weszła mi jakaś zaraza,  pokusiłam się o dżemik jabłkowo pomidorowy z nutką cytryny, żeby jakoś zagospodarować uratowaną resztkę pomidorów. Bosssski.  Jesli ktoś chciałby spróbować, to moja wersja tego przepisu wygląda tak:
1 kg jabłek
1 kg pomidorów (nie muszą być  wszystkie dojrzałe, można dodać też zielone)
2 cytryny
szklanka cukru
szczypta chili lub imbiru (jak kto lubi, można nie dodawać nic)


Jabłka i pomidorki pokroić, wrzucić do rondelka, dodać cukier i mieszając gotować aż zgęstnieje. W międzyczasie zetrzeć na drobnych oczkach tarki skórkę z wymytej cytryny (tylko te żółta warstwę), z jednej cytryny wycisnąć sok. Dodać skórki i sok do dżemu, chwile podgotować. Jeśli ma być z pikantną nutką doprawaić wedle uznania. Mnie smakuje i na ciepło i na zimno, można go użyć też do mięsa zamiast żurawiny.


Dla moich dzieciaków hitem są chipsy jabłkowe.  Przyjemnie się je chrupie a z pewnością zdrowsze niż ziemniaczane :)



Kompocik jabłkowy też mamy praktycznie codziennie. Antonówki szybko się rozpadają, więc kompot jest gęsty jak nektar.



Przy okazji polecam kilka gadżetów przydatnych przy obróbce jabłek. To moje ulubione:
Przyrząd do dzielenia jabłek na cząstki. Wykrawa środek i dzieli jabłko na kawałki. Nawet dziecko da radę obsłużyć!



Wykrawacz gniazd nasiennych. W kilka chwil wydrąży środek (przydaje się zwłaszcza jak robię chipsy).



A to moja najulubieńsza szklana tarka. Używała jej moja babcia, żeby swojej małej wnusi  zrobić pyszny mus jabłkowy. Potem ja robiłam musy dla dzieci. A teraz, czasami jak mam chandrę ścieram sobie jabłuszko, słodzę, zjadam i świat staje się lepszy :)


A Was częstuje na koniec ciastem. Z antonówkami oczywiście....