Pamiętacie jeszcze bezuchego, stareńkiego konika, którego dostałam na gwiazdkę od męża? Wyczyściłam go, zaszpachlowałam ubytki (tu przydał się bardzo elastyczny kit do okien Allback) i grzecznie czekałam na obiecane nowe ucho.  I mam :)


Michał wystrugał konikowi takie uszko, że trudno odróżnić kopię od oryginału!







Kiedy konik był gotowy przyszła pora na przywracanie mu barwy. Spodnią warstwę w oryginale stanowiła czerń. Pomyślałam więc, że dobrym pomysłem będzie wtarcie w konika wosku na bazie oleju lnianego i wosku pszczelego. Chodziło o to, aby nie tylko pomalować drewno, ale także dobrze je zabezpieczyć. Poczerniony pierwszą warstwą konik schnie i czeka na kolejną, tym razem szarą warstwę, nową grzywę i ogon.

Lubię odkrywać nowe twórcze możliwości. Farby olejowe z ich doskonałą przyczepnością do podłoża, praktycznie nieograniczonym czasem przechowywania i wieloletnim okresem bez potrzeby renowacji pomalowanej powierzchni przypadły mi do gustu od razu. Zagościły na mojej półce w warsztacie obok farb kredowych, które urzekły mnie łatwością kreowania efektów  przecierek i postarzania. Od pewnego czasu w głowie gdzieś kołatała się  myśl - a może dałoby się je jakoś połączyć?  Jak się okazuje nie tylko ja miałam takie przemyślenia.  Przedstawiam Wam szwedzką  markę Byta-yta produkującą farby i woski do mebli, oparte na bazie olejowej.


Nie są to typowe chalk paints, o których pisałam w wielu wcześniejszych postach. Są podobnie jak one wodorozcieńczalne i dają po malowaniu matową powierzchnię, jednak nośnikiem w tym przypadku jest oczyszczony, pozbawiony protein olej lniany. Dzięki temu są trwalsze, choć z drugiej strony schną dłużej. Barwione są wyłącznie naturalnymi barwnikami.




Do zabezpieczania powierzchni malowanych farbami Byta-yta służą woski, również oparte na bazie oleju lnianego oraz wosku pszczelim i carnauba. Nie mają w swoim składzie terpentyny ani innych rozpuszczalników, jak większość dostępnych na rynku miękkich wosków meblowych. Poza woskiem  w naturalnym, jasnym kolorze firma oferuje całą gamę wosków barwiących. Kombinacja różnych kolorów farb z barwnymi woskami daje spore pole do popisu.


Dla mnie fakt, że farby i woski Byta -yta schną dłużej niż te, których używałam dotychczas nie ma dużego znaczenia, bo rekompensowany  jest innymi zaletami (choćby tym, że po malowaniu jeśli się ubrudzę farbą nie mam spierzchniętych rąk, bo olej lniany świetnie działa na skórę). Ale jak to mówią "każda kapusta ma swoje gusta". Pierwsza partia farb i wosków trafi już w poniedziałek na półki w Agohome. Zapraszam do wypróbowania.

Kupiłam w sobotę niezapominajki i stokrotki, do zasadzenia w donicach przed domem i na tarasie. Deszcz i wiatr pokrzyżowały mi plany.  A ponieważ nie lubię jak mi coś w raz podjętym zamiarze przeszkadza postanowiłam choć donice poddać lekkiemu "liftingowi". W efekcie zamiast nowych kwiatów na tarasie mam taką dekorację w sypialni:


Bardzo lubię ceramiczne doniczki, niestety po kilku latach robią się brzydkie. Co prawda kilka "omszałych" i "zwapnionych" doniczek mam na ogrodzie celowo, bo świetnie się komponują z naturalną zielenią, ale na trasie wolę mieć coś mniej "przechodzonego".  Trzy doniczki widoczne na zdjęciu postanowiłam uszlachetnić woskiem lnianym w kolorze o dźwięcznej nazwie "kreci" (mole). Mnie on co prawda futra kreta nie przypomina, ale kolorek przypadł mi do gustu.


Wosk Allback będący mieszaniną oleju lnianego, wosku pszczelego i naturalnych pigmentów naniosłam na doniczkę gąbką.


W przeciwieństwie do wosków meblowych w których rozpuszczalnikiem jest terpentyna lub inny szybko parujący rozpuszczalnik, olej lniany schnie dość wolno, dlatego doniczki po woskowaniu najlepiej zostawić na kilka godzin w spokoju. Oczywiście, im mniejsza wilgotność powietrza tym szybciej wosk zaschnie.



Na każdej doniczce zawiązałam kawałek rafii, ustawiłam je na tacy i do towarzystwa dodałam dwa zajączki.  Chyba im dobrze w otoczeniu kwiatów :)






A tu kawałek starej doniczki, na którym chciałam Wam pokazać jaki efekt można osiągnąć w zależności od ilości naniesionego wosku.


Na surowym drewnie z widocznymi słojami wosk będzie wyglądał tak:


Ponieważ kolor "Mole" bardzo mi się podoba potraktowałam nim również podstawę karmnika dla ptaków, który pokazywałam w jednym ze wcześniejszych postów.

Choć ostatnio bardzo się staram ograniczać zbieractwo różnych "przydasiów", to tym trojakom nie dałam rady się oprzeć. Co więcej, również Michał zwrócił na nie uwagę w sklepie i kiedy ja się wahałam brać-nie brać, on po prostu zgarnął je z półki i poszedł do kasy :)



Świetnie pasują do innych metalowych pojemników w naszej kuchni. Trzy piętra puszek pomieszczą sporo łakoci zajmując przy tym niewiele miejsca. Trojaczki kupiliśmy wracając ze Szwecji przez Niemcy w "Alte Pommernkate" - sklepie z lokalnymi produktami z Rugii. Poza różnymi pysznościami sklep oferuje także szeroki wybór dekoracji i nadmorskich pamiątek. Ilość przedmiotów wystawionych na półkach po prostu oszałamia. Aż cud, że skończyło się tylko na  trojaczkach!

 

Do Ystad wybraliśmy się aby poznać tajniki pracy tradycyjnymi narzędziami i materiałami do renowacji okien drewnianych a także by przywieźć do Polski farby oparte na bazie oczyszczonego oleju lnianego.  



Sonja i Hans Allback od 1982 roku specjalizują się w rozwoju metod, narzędzi i materiałów do renowacji i konserwacji okien oraz drzwi z różnych epok, chętnie dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem. Historia ich firmy rozpoczęła się od osobistego dramatu, kiedy pracująca w branży tekstylnej Sonja ciężko zatruła się oparami rozpuszczalników farb alkidowych, stosowanych do barwienia tkanin. Szukając sposobu na życie zgodnie z naturą i prowadzenie własnego biznesu przyjaznego środowisku Allbackowie zaczęli przyglądać się bliżej pracy rzemieślników starszego pokolenia.  Zastanawiali się dlaczego okna z siedemnastego czy osiemnastego wieku są trwalsze i w lepszej kondycji niż większość okien z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Wynikiem połączenia nowoczesnych technologii z wnioskami płynącymi z poszukiwań w literaturze branżowej, badań terenowych i podpatrywania starych mistrzów  jest  receptura oleju lnianego nowej generacji, używanego do produkcji wysokiej jakości farb, kitów, olejowosków, mydła i innych ekologicznych produktów.  


Nasz pobyt w Ystad był zbyt krótki, abyśmy mogli w pełni poznać możliwości produktów Allback, ale to co widzieliśmy i z czym mogliśmy popracować przekonało nas, że warto było wybrać się do Szwecji.  Farba, która z łatwością pokrywa drewno, plastik, metal i ceramikę, a przy tym nie blaknie przez wiele lat i można ją użyć nawet po 10 latach stania na półce w garażu.  Farba do ścian, która pozwala im oddychać, a równocześnie daje się łatwo umyć gąbką z mydłem. 




Mydło w płynie, które może służyć do mycia, prania, łatwego odrdzewiania metalowych okuć itp. elementów, mycia pędzli po malowaniu a równocześnie pięknie wygładza skórę rąk. Kit, który może z łatwością zastąpić akrylową szpachlówkę, a przy tym można go malować zanim wyschnie i nawet po zaschnięciu pozostaje na tyle elastyczny, że nie wykrusza się. Primer, dzięki któremu łatwo można zabezpieczyć żywiczne drewno przed malowaniem, albo zrobić na jego bazie szybkoschnącą szpachlę.  Mogłabym tak jeszcze długo wymieniać...


Wszystkie produkty powstają na miejscu, w manufakturze mieszczącej się w piwnicach zabudowań
Bjäresjö skola. Allbackowie mają do pracy bardzo blisko - wystarczy przejść przez podwórko :)
Tak jak sobie wymarzyli ponad dwadzieścia lat temu, mogą mieszkać w pięknym miejscu, prowadzić zdrowy tryb życia, utrzymywać bliski kontakt z córkami a równocześnie pracować z pasją i zaangażowaniem, rozwijając swój ekologiczny biznes. Przy manufakturze działa sklep z lnianymi produktami:




Czyż nie jest miło pracować w takim pięknym miejscu?

W Bjäresjö skola buszowaliśmy w dwóch pracowniach. Pierwsza z nich służy Malin do prac stolarskich i stylizacji mebli. W drugiej Hans wprowadzał nas w tajnik renowacji okien i malowania naturalnymi farbami na bazie oleju lnianego. 


Jeden z najnowszych mebli powstających w pracowni:


Mnie zachwyciła ta szafa - lada:

A tu druga pracownia:

Pracowania i butik Malin - po lewej, pracownia Hansa po prawej. 

Nie wiem co we mnie wstępuje, gdy widzę stareńkie sztućce i naczynia, ale kupiłabym je wszystkie. Potem rozstawiłabym na stole w jadani i chłonęła ich urok przy każdym posiłku. Na widok słoiczków ze sztućcami po prostu rozpłynęłam się w marzeniach.


Reszta zawartości kredensu też przyspieszyła mi puls. Filiżanki, salaterki i misy wyglądały jakby mieszkały w nim od zawsze.


Kredens wraz z zawartością stoi u wejścia do butiku w Bjäresjö skola w Ystad. Wchodząc dalej natkniecie się na malowane meble, piękne tkaniny i pomysłowe dekoracje w stylu vintage.


Drzwi przez które wchodzi Michał prowadzą do pracowni Malin, gdzie powstają prawdziwe meblowe (i nie tylko) cudeńka. Pracownię pokażę w pełnej krasie w kolejnym poście, tu tylko mały fragment - kącik z angielskimi tapetami i tkaninami.